Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2016

ΝΕΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΕΝΟΨΕΙ ΨΗΦΙΣΗΣ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ

ΣΥ.Μ.Α.Α.Κ.
Επιστημονικός & Επαγγελματικός
Σύλλογος Μηχανικών Ανακαίνισης & Αποκατάστασης Κτιρίων

                        
                               Αθήνα, 23 Νοεμβρίου 2016
                                                                              Αριθμός Πρωτοκ.: 027/16

                          ΠΡΟΣ: Μέλη Ελληνικού Κοινοβουλίου
                                                                  
                                              ΚΟΙΝ.: 1. Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας & Θρησκ.
                                                               2. Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών & Δικτ.
                                                               3. Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα Τ.Ε.Ι.
                                                               4. Ε.Ε.Τ.Ε.Μ.
                                                               5. Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος 


ΘΕΜΑ:  Άρθρο 29 – Ρύθμιση Επαγγέλματος Μηχανικού στο Σ/Ν: «Ενσωμάτωση στην Ελληνική νομοθεσία της Οδηγίας 2014/94/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22ας Οκτωβρίου 2014 για την ανάπτυξη υποδομών εναλλακτικών καυσίμων, απλοποίηση διαδικασίας αδειοδότησης και άλλες διατάξεις πρατηρίων παροχής καυσίμων και ενέργειας, και λοιπές διατάξεις».

Αξιότιμοι κύριοι,
σε συνέχεια της υπ’ αρ. πρωτ. 026/17-11-2016 επιστολής μας αναφορικά με το άρθρο 29 του Σ/Ν του Υπουργείου Υποδομών, που έχει εισαχθεί προς ψήφιση στη Βουλή, σας γνωρίζουμε συμπληρωματικά τα εξής:
            Σχολές μηχανικών στην τριτοβάθμια ανώτατη εκπαίδευση της χώρας, υφίστανται τόσο στον Πανεπιστημιακό τομέα (Πολυτεχνικές Σχολές) όσο και στον Τεχνολογικό (Σχολές Τεχνολογικών Εφαρμογών Τ.Ε.Ι.).
            Επιπλέον της ειδικότητας που εκπροσωπεί ο φορέας μας, δηλαδή των Μηχανικών Ανακαίνισης και Αποκατάστασης Κτιρίων, αναφέρουμε ενδεικτικά και τους Πολιτικούς / Τοπογράφους / Ηλεκτρολόγους / Μηχανολόγους / κ.α. Μηχανικούς Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (Τ.Ε.).  
            Παρ’ όλο που ορισμένες ειδικότητες από τις παραπάνω, υφίστανται πολλές δεκαετίες στην ανώτατη τεχνολογική εκπαίδευση, το απαρχαιωμένο νομικό καθεστώς από την δεκαετία του ΄30, αναθεωρήθηκε μόλις πριν από δύο χρόνια, προκειμένου να αναγνωρίσει την πραγματικότητα, δηλαδή ότι «το επάγγελμα του μηχανικού δύνανται να ασκούν οι απόφοιτοι μηχανικοί του συνόλου της ανώτατης εκπαίδευσης[1]» και όχι μόνον του Πανεπιστημιακού τομέα αυτής.
            Η υποπαράγραφος ΙΓ12 του 4254/14 όρισε ότι το επάγγελμα των μηχανικών δύνανται να ασκούν οι μηχανικοί του συνόλου της ανώτατης εκπαίδευσης ενώ περιείχε και τις απαραίτητες εξουσιοδοτικές διατάξεις, προκειμένου να εκδοθούν προεδρικά διατάγματα που θα καθορίζουν τα επαγγελματικά δικαιώματα κάθε ειδικότητας ξεχωριστά.  
            Οι διατάξεις αυτές έμειναν στα χαρτιά, αφού τα προεδρικά διατάγματα ουδέποτε εκδόθηκαν. Αντίθετα το Τ.Ε.Ε, μερίμνησε για την σύνταξη και επεξεργασία σχεδίων Π.Δ. αποκλειστικά για τις ειδικότητες των μελών του, μηχανικών πανεπιστημιακής εκπαίδευσης.  Είναι ενδεικτικό το πρακτικό υπ’ αριθμ. 22/22-6-2016 της Δ.Ε. του Τ.Ε.Ε, το οποίο μπορείτε να αναζητήσετε στο διαδίκτυο. Στην απόφαση υπ’ αριθμ. Α86 του πρακτικού, η Δ.Ε., αποδέχεται τα πρώτα άρθρα σχεδίου προεδρικού διατάγματος το οποίο εισηγείται αρμόδια επιτροπή που έχει συσταθεί από το Τ.Ε.Ε και στο άρθρο 1 του οποίου προβλέπεται ότι «το επάγγελμα του μηχανικού δικαιούνται αποκλειστικά να ασκούν οι κάτοχοι ενιαίου και αδιάσπαστου πενταετούς τίτλου σπουδών διπλωματούχου μηχανικού Πολυτεχνείου, Ανώτατης Πολυτεχνικής Σχολής ή Τμήματος ιδρυμάτων της Ημεδαπής καθώς και κάτοχοι τίτλου σπουδών ισότιμων ιδρυμάτων της αλλοδαπής». Οι στοιχειώδεις γνώσεις νομικής είναι αρκετές για να κατανοήσει κανείς ότι αν αυτό το σχέδιο είχε σταλεί στο ΣτΕ με εξουσιοδοτική διάταξη του Ν.4254/14, θα είχε απορριφθεί. Ωστόσο η Δ.Ε. του Τ.Ε.Ε, αποδέχθηκε την εισήγηση ως είχε. Λίγους μόλις μήνες μετά το Υπουργείο Υποδομών, του οποίου προΐσταται ο κ. Χρήστος Σπίρτζης (τέως πρόεδρος του Τ.Ε.Ε.) εισάγει, προς ψήφιση, διατάξεις με τις οποίες αναθεωρεί τον Ν.4254/14, ορίζοντας και πάλι ότι «το επάγγελμα του μηχανικού δικαιούνται να ασκούν μόνον οι απόφοιτοι των Πολυτεχνικών Σχολών και των ισότιμων σχολών του εξωτερικού». Αυτή, μάλιστα, την «μικρή» λεπτομέρεια, παραλείπουν να την αναφέρουν στην αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει το σχέδιο νόμου, όπου δεν γίνεται καμία απολύτως αναφορά στο γεγονός ότι το ΄΄απόφοιτοι ανώτατης εκπαίδευσης΄΄ μετατρέπεται σε ΄΄απόφοιτοι ανώτατης πολυτεχνικής σχολής΄΄. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, όπως είναι το νομικό πλαίσιο άσκησης του επαγγέλματος του μηχανικού, επιχειρείται να ρυθμιστεί με διατάξεις που ΄΄παραχώνονται΄΄ μέσα σε ένα άσχετο νομοσχέδιο, χωρίς, προηγουμένως, κανενός είδους διαβούλευση.  
Οι πτυχιούχοι Μηχανικοί Ανακαίνισης και Αποκατάστασης Κτιρίων, αναμένουμε επί δεκαέξι χρόνια την θεσμοθέτηση του πλαισίου άσκησης του επαγγέλματός μας. Ωστόσο οι ηγεσίες των αρμόδιων υπουργείων, ουδέποτε έδειξαν το παραμικρό ενδιαφέρον για το γεγονός χιλιάδες νέοι επιστήμονες να μην μπορούν να συμμετάσχουν στην οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας, βάσει των νόμιμων προσόντων που απέκτησαν φοιτώντας στα δημόσια ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Για το ζήτημα ήδη ο φορέας μας έχει προσφύγει στην Ελληνική δικαιοσύνη, της οποίας τις αποφάσεις αναμένουμε, διεκδικώντας εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για την ηθική και επαγγελματική βλάβη που βιώνουμε εξαιτίας των παραλείψεων της πολιτείας. Η αγανάκτησή μας από την απαξίωση και αδράνεια που έχουμε εισπράξει, διογκώνεται υπέρμετρα όταν διαπιστώνουμε ότι η πολιτεία σπεύδει να εξυπηρετήσει τις ΄΄επιθυμίες΄΄ των ισχυρών επαγγελματικών φορέων. Εάν οι διατάξεις του Σ/Ν περάσουν ως έχουν, είμαστε αποφασισμένοι να τις προσβάλουμε στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Δεν θα ανεχτούμε άλλο οι ηγεσίες των συναρμόδιων υπουργείων να κλείνουν τα μάτια τους και να παριστάνουν ότι δεν υπάρχουμε.
Το μόνο που ζητάμε είναι τα επαγγελματικά δικαιώματα που δικαιολογούνται από το πρόγραμμα σπουδών μας και ένα αντικειμενικό πλαίσιο άσκησής τους, κοινό για όλους. Ο φορέας μας έχει επανειλημμένα εκφράσει τις απόψεις του για το πολύπαθο ζήτημα των επαγγελματικών δικαιωμάτων των μηχανικών στη χώρα μας. Απαιτείται ένα νέο καθεστώς, σχεδιασμένο εξ’ αρχής, το οποίο θα απονέμει ξεκάθαρα επαγγελματικά δικαιώματα σε κάθε απόφοιτο ανάλογα με τις σπουδές που έχει πραγματοποιήσει. Το καθεστώς αυτό θα πρέπει να είναι ενιαίο και αντικειμενικό για όλους. Επιπλέον, η αρμοδιότητα της εποπτείας της άσκησης του επαγγέλματος του μηχανικού δεν μπορεί να εκχωρείται σε επαγγελματικούς φορείς οι οποίοι εκφράζουν τον έναν ή τον άλλο κλάδο. Η αρμοδιότητα αυτή είναι υψίστης σημασίας για την ασφάλεια και την διαφύλαξη του δημόσιου συμφέροντος και μόνον η ίδια η πολιτεία μπορεί να εγγυηθεί ότι θα την υπηρετήσει με απόλυτη διαφάνεια και αντικειμενικότητα, αντιμετωπίζοντας, παράλληλα, ισότιμα όλους τους εμπλεκόμενους επιστήμονες/επαγγελματίες.
Το Υπουργείο Παιδείας από την άλλη, ως καθ’ ύλην αρμόδιος επόπτης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, θα πρέπει να βγάλει επιτέλους την κεφαλή του από την άμμο και να καθορίσει με σαφήνεια τα επαγγελματικά προσόντα που δικαιολογούνται από το πρόγραμμα σπουδών που έχει παρακολουθήσει ο κάθε απόφοιτος μηχανικός σε ιδρύματα που έχει το ίδιο ιδρύσει.
Όσο οι πολιτικές ηγεσίες της χώρας, αρνούνται να αντισταθούν στις συντεχνιακές πιέσεις και να πράξουν τα αυτονόητα, το ζήτημα των επαγγελματικών δικαιωμάτων θα περιπλέκεται και θα οδηγεί το ελληνικό δημόσιο σε περιπέτειες που θα το επιβαρύνουν δυσανάλογα στο μέλλον.
Με την παρούσα επιστολή, απευθύνουμε έκκληση σε εσάς, τα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου, όχι απλώς να καταψηφίσετε το άρθρο 29 αλλά και να ανοίξετε το διάλογο ώστε να εξαναγκαστούν τα συναρμόδια υπουργεία να κάτσουν σε ένα τραπέζι και να συντάξουν μία πρόταση που θα υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, την ασφάλεια των υποδομών/έργων/εγκαταστάσεων αλλά και την ισονομία όλων των πολιτών/επιστημόνων/επαγγελματιών της χώρας.
            Η ψήφιση των διατάξεων του ανωτέρω σχεδίου νόμου ως έχουν, δεν αποτελεί άνοιγμα του επαγγέλματος του μηχανικού ούτε προοδευτική μεταρρύθμιση. Αντιθέτως, αποτελούν ένα απροκάλυπτο συντεχνιακό ρουσφέτι το οποίο είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει βροχή προσφυγών τόσο στα Ελληνικά δικαστήρια όσο και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ρισκάροντας η χώρα μας να καταδικαστεί για μία ακόμη φορά.
            Δικαίωμα άσκησης του επαγγέλματος του μηχανικού οφείλουν να έχουν όλοι οι απόφοιτοι μηχανικοί της ανώτατης εκπαίδευσης της χώρας και των ισότιμων σχολών του εξωτερικού, ενώ στις 13 ειδικότητες Πανεπιστημιακής εκπαίδευσης που αναφέρονται στο σχέδιο νόμου, οφείλουν να προστεθούν και οι ειδικότητες των μηχανικών της Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (Μηχανικοί Ανακαίνισης και Αποκατάστασης Κτιρίων Τ.Ε., Πολιτικοί Μηχανικοί Τ.Ε., Τοπογράφοι Μηχανικοί Τ.Ε., Μηχανολόγοι Μηχανικοί Τ.Ε., Ηλεκτρολόγοι Μηχανικοί Τ.Ε. κλπ). Τέλος, οι όποιες διατάξεις ψηφιστούν θα πρέπει να εξουσιοδοτούν τον Υπουργό Παιδείας να εκδώσει διοικητικές πράξεις που θα καθορίζουν τα επαγγελματικά προσόντα που αιτιολογούνται με βάση το πρόγραμμα σπουδών της κάθε σχολής καθώς και ένα δίκαιο και αντικειμενικό σύστημα αντιστοίχησης των απόφοιτων σχολών εξωτερικού με το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.
            Ελπίζουμε να ανταποκριθείτε στο δίκαιο αίτημά μας και δηλώνουμε πρόθυμοι να σας παράσχουμε οποιαδήποτε άλλη πληροφορία χρειαστείτε.  
            Μετά τιμής,
            Για το Διοικητικό Συμβούλιο



[1] Ν.2916/01 (ΦΕΚ 114 Α’/11-06-01): Άρθρο 1 ‘’Διάρθρωση της Ανώτατης Εκπαίδευσης’’: 1. α) Η ανώτατη εκπαίδευση αποτελείται από δύο παράλληλους τομείς: αα) τον πανεπιστημιακό τομέα, ο οποίος περιλαμβάνει τα Πανεπιστήμια, τα Πολυτεχνεία και την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών και ββ) τον τεχνολογικό τομέα, ο οποίος περιλαμβάνει τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου