Επιστημονικός
& Επαγγελματικός
Σύλλογος Μηχανικών Ανακαίνισης & Αποκατάστασης
Κτιρίων
Ρόδου 13,
Πετρούπολη ΤΚ 13231
Αθήνα, 8 Δεκεμβρίου 2016
Αρ. Πρωτ..: 030/16
ΠΡΟΣ: Μέλη Ελληνικού Κοινοβουλίου
ΘΕΜΑ: Θεσμικό πλαίσιο άσκησης επαγγέλματος
Μηχανικών Τεχνολογικού Τομέα Ανώτατης Εκπαίδευσης – «Μηχανικοί Ανακαίνισης και
Αποκατάστασης Κτιρίων»
Ο φορέας μας αποτελεί τον πανελλήνιο
επιστημονικό – επαγγελματικό σύλλογο των Μηχανικών Ανακαίνισης και
Αποκατάστασης Κτιρίων, απόφοιτων των ομώνυμων τμημάτων των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών
Ιδρυμάτων (Τ.Ε.Ι.).
Αν και απόφοιτοι της ανώτατης
εκπαίδευσης, αναμένουμε επί δεκαέξι ολόκληρα χρόνια την επαγγελματική μας
αναγνώριση από την πολιτεία, προκειμένου να μας δοθεί το δικαίωμα να ασκήσουμε
το επάγγελμά μας. Την ίδια στιγμή που η πολιτεία κλείνει τα μάτια και τα αυτιά
της απέναντι στο κλάδο μας, οι απόφοιτοί μας λοιδορούνται καθημερινά από
εκπροσώπους συντεχνιών που επιδίδονται σε έναν διαρκή αγώνα εναντίον της
εισόδου μας στην αγορά εργασίας.
Όσο τα συναρμόδια υπουργεία
(Υποδομών, Παιδείας) δεν θεσπίζουν το απαραίτητο νομικό πλαίσιο άσκησης του
επαγγέλματός μας, οι ΄΄γνωστοί – άγνωστοι΄΄ του τεχνικού κόσμου, διοχετεύουν
καθημερινά πλήθος εγγράφων και οδηγιών προς
κάθε δημόσια υπηρεσία, οι οποίες βασιζόμενες στην ανωτέρω εκκρεμότητα,
παρεμποδίζουν την άσκηση του επαγγέλματός μας.
Στο ίδιο πνεύμα οι επαγγελματικοί φορείς
των μηχανικών πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, δεν σταματούν να παραπληροφορούν την
κοινή γνώμη, δηλώνοντας με κάθε ευκαιρία ότι οι μηχανικοί του τεχνολογικού
τομέα (οι οποίοι κατ’ αυτούς είναι κατώτεροι από τα μέλη τους), διεκδικούν την
εξίσωσή τους με τους μηχανικούς των πολυτεχνικών σχολών.
Η αλήθεια ωστόσο είναι πολύ διαφορετική.
Οι μηχανικοί του τεχνολογικού τομέα, φοιτούν 4 έτη εστιάζοντας σε έναν τομέα
της επιστήμης τους, του οποίου και τα επαγγελματικά δικαιώματα διεκδικούν.
Αντίθετα οι απόφοιτοι των πολυτεχνικών σχολών φοιτούν μεν έναν χρόνο
περισσότερο, ωστόσο αν και ακολουθούν μία κατεύθυνση της επιστήμης τους,
αποφοιτώντας λαμβάνουν πλήρη επαγγελματική πρόσβαση σε όλο το φάσμα της
ειδικότητάς τους.
Για να γίνει πιο κατανοητό, παραθέτουμε
ως παραδείγματα τις ειδικότητες του Αρχιτέκτονα και του Πολιτικού Μηχανικού:
α.
Ο Αρχιτέκτων Μηχανικός έχει απεριόριστα δικαιώματα δραστηριοποίησης σε όλες τις
πτυχές της αρχιτεκτονικής επιστήμης (Αρχιτεκτονικές μελέτες νέων κτιρίων,
μελέτες αποκατάστασης ιστορικών και σύγχρονων κτιρίων, ανάπλασης χώρων και
συνόλων, τοπίου, διακόσμησης κλπ). Αντίθετα ο Πτυχιούχος Μηχανικός Ανακαίνισης
και Αποκατάστασης ΄΄διεκδικεί΄΄ το δικαίωμα να ασκεί ένα μέρος των
δραστηριοτήτων που σχετίζονται με την αρχιτεκτονική και συγκεκριμένα τον τομέα
των επεμβάσεων σε υφιστάμενα κτίρια (σύγχρονα και ιστορικά) καθώς και
περιορισμένη πρόσβαση σε μελέτες νέων κτιρίων.
β. Οι Πολιτικοί Μηχανικοί τεχνολογικού τομέα, αντίστοιχα,
ακολουθούν έναν τομέα σπουδών (π.χ. Δομοστατική ή Έργα Υποδομών) και
΄΄διεκδικούν΄΄ τα αντίστοιχα επαγγελματικά δικαιώματα. Αντίθετα οι Πολιτικοί
Μηχανικοί πανεπιστημιακού τομέα εστιάζουν σε έναν τομέα σπουδών (Δομοστατική,
Γεωτεχνική, Υδατικών Πόρων & Περιβάλλοντος κλπ), αλλά αποφοιτώντας
απολαμβάνουν πλήρη πρόσβαση σε όλα τα επιστημονικά πεδία της ειδικότητάς τους.
Πρέπει να γίνει σαφές ότι και στις
δύο περιπτώσεις αναφερόμαστε σε απόφοιτους ανώτατης εκπαίδευσης, αφού τα Τ.Ε.Ι,
τουλάχιστον από το 2001, αποτελούν από κοινού με τα Πανεπιστήμια, τα Ανώτατα
Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Α.Ε.Ι.) της χώρας (Ν.2916/01).
Και ο Πανεπιστημιακός και ο Τεχνολογικός
τομέας των Α.Ε.Ι, έχουν τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά λειτουργίας, τα οποία
ορίζει το Σύνταγμα της Ελλάδος στο άρθρο 16, παρ. 5 περί σπουδών ανώτατης
εκπαίδευσης. Η μοναδική διαφορά τους είναι ότι τα μεν Τεχνολογικά Ιδρύματα
εστιάζουν περισσότερο στην τεχνολογία και στην εφαρμογή αυτής ενώ τα
Πανεπιστημιακά εστιάζουν κυρίως στην θεωρία και την έρευνα. Αυτό όμως δεν
καθιστά σε καμία περίπτωση τους απόφοιτους των μεν υποδεέστερους από τους δε. Ο
ανώτατος χαρακτήρας αλλά και το υψηλό επίπεδο σπουδών που παρέχεται στα Ιδρύματα
του Τεχνολογικού Τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης, αποδεικνύεται τόσο από τις εκθέσεις
εξωτερικής αξιολόγησης της ΑΔΙΠ όσο και από το Ελληνικό Πλαίσιο Προσόντων.
Εκτός, λοιπόν, της απουσίας θεσμικού
πλαισίου άσκησης του επαγγέλματός μας, ερχόμαστε καθημερινά αντιμέτωποι και με
μία εσφαλμένη άποψη που έχει επικρατήσει στην κοινή γνώμη για την φυσιογνωμία
των σπουδών και των διεκδικήσεών μας και έχει καλλιεργηθεί συστηματικά όλα τα
αυτά τα χρόνια από γνωστές συντεχνίες με την ανοχή των κυβερνήσεων.
Παρ’ όλες τις εκατοντάδες πλέον οχλήσεις
μας, μέχρι και σήμερα τα συναρμόδια υπουργεία αναβάλουν συνεχώς την έκδοση των
απαραίτητων κανονιστικών πράξεων, με αποτέλεσμα τα μέλη του φορέα μας να μην
δύνανται να ασκούν καμία από τις επαγγελματικές δραστηριότητες της ειδικότητάς
τους.
Μετά τις αποτυχημένες απόπειρές μας
να δοθεί πολιτική λύση, ως οφείλει, ο φορέας μας στράφηκε στην δικαιοσύνη με
προσφυγές κατά του ελληνικού δημοσίου, τις αποφάσεις της οποίας αναμένουμε και
είναι πολύ πιθανό να επιβαρύνουν οικονομικά το ελληνικό κράτος με εκατοντάδες
χιλιάδες ευρώ στο προσεχές μέλλον.
Πρόσφατα, οι ηγεσίες των
εμπλεκόμενων υπουργείων άλλαξαν την ρητορική τους παραπέμποντας πλέον σε μία
μελλοντική ρύθμιση του ζητήματος με νόμο και όχι προεδρικά διατάγματα. Ωστόσο,
αυτό το πολυδιαφημισμένο νομοσχέδιο, όλο το ακούμε αλλά κανείς δεν το έχει δει.
Αντίθετα, το μόνο που είδαμε είναι κατεπείγουσες διατάξεις που ψηφίστηκαν
προσφάτως από την βουλή και οι οποίες αν και τιτλοφορούνταν ως ΄΄ρύθμιση του επαγγέλματος του μηχανικού΄΄,
αναφέρονταν αποκλειστικά στους μηχανικούς Π.Ε. Για το θέμα ο σύλλογός μας είχε
αποστείλει τις υπ’ αρ. πρωτ. 026/17-11-16 (προς τους βουλευτές της Διαρκούς
Επιτροπής Παραγωγής & Εμπορίου) και 027/23-11-16 (προς όλους τους
βουλευτές) επιστολές, με τις οποίες επιχειρήσαμε να σας ενημερώσουμε για το
γεγονός ότι οι υπό ψήφιση διατάξεις δεν αποτελούν άνοιγμα, ούτε ρύθμιση του
επαγγέλματος του μηχανικού. Αντίθετα, αυτές αγνοούν πλήρως το εκπαιδευτικό
σύστημα της χώρας και ρυθμίζουν αποκλειστικά τα του οίκου του Τεχνικού Επιμελητηρίου
Ελλάδος, των ΄΄εκλεκτών΄΄ μελών του και των αποφοίτων κολλεγίων και ξένων
πανεπιστημίων, ενώ ταυτόχρονα αποκλείουν την πρόσβαση στο επάγγελμα του
μηχανικού για κάθε άλλο απόφοιτο μηχανικό των υπολοίπων ΑΕΙ της χώρας. Παρ’
όλες δυστυχώς τις προσπάθειές μας να σας ενημερώσουμε έγκαιρα για το ζήτημα, οι
διατάξεις ψηφίστηκαν, με συντριπτική
πλειοψηφία μάλιστα, από την ολομέλεια της βουλής (άρθρο 29 Ν.4439/16). Για
να χρυσωθεί περαιτέρω το χάπι, ως απάντηση στις ελάχιστες παρεμβάσεις βουλευτών
για το θέμα των μηχανικών τεχνολογικού τομέα, οι εκπρόσωποι των αρμόδιων
υπουργείων, δήλωσαν γενικά και αόριστα, ότι το θέμα τους (διαφορετικό θέμα, λες
και εμείς είμαστε τσοπάνηδες και όχι μηχανικοί) θα λυθεί ολιστικά με σχέδιο
νόμου που θα καταρτιστεί στο μέλλον… παραλείποντας να αναφέρουν ότι η ίδια
απάντηση δίνεται εδώ και πολλά χρόνια.
Ήδη ο φορέας μας εξετάζει το
ενδεχόμενο προσφυγής και κατά των ανωτέρω διατάξεων στο ΣτΕ ενώ σε τελικό
στάδιο βρίσκεται η σύνταξη και αποστολή πολυσέλιδης καταγγελίας στην Ευρωπαϊκή
Επιτροπή.
Ο σύλλογός μας διαθέτει τεκμηριωμένες
θέσεις και ολοκληρωμένη πρόταση για την άμεση επίλυση του προβλήματος. Δυστυχώς
όμως, οι αρμόδιοι υπουργοί απαξιώνουν να ανταποκριθούν στα επανειλημμένα
αιτήματα μας για συνάντηση.
Με την παρούσα επιστολή, απευθύνουμε
έκκληση σε εσάς να μας δεχθείτε προκειμένου να σας ενημερώσουμε αναλυτικότερα
για όσα σας παραθέτουμε καθώς και για τις λύσεις που προτείνουμε.
Ελπίζουμε στην άμεση ανταπόκρισή
σας. Για άμεση επικοινωνία μπορείτε να χρησιμοποιείται το e-mail του
συλλόγου symaak@gmail.com ή
στο τηλέφωνο .......................
Μετά
τιμής,
Για το Διοικητικό
Συμβούλιο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου