Συνάδελφοι,
το περασμένο Νοέμβριο, ψηφίστηκε από το ελληνικό κοινοβούλιο ο Νόμος 4030/2011 «Νέος τρόπος έκδοσης οικοδομικών αδειών» με πρόταση του Υφυπουργού Περιβάλλοντος κ. Νικόλαου Σηφουνάκη (Αρχιτέκτων εκ Μιλάνου). Εκτός των άλλων, ο νόμος προβλέπει, στο άρθρο 8, παράγραφος 2, τα εξής : «… Για τις άδειες δόμησης που αφορούν κτίρια σε παραδοσιακό οικισμό, παραδοσιακό ή ιστορικό τμήμα πόλης, οικιστικό σύνολο που έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο , καθώς και κηρυγμένα διατηρητέα κτίρια ή νεότερα μνημεία οι αρχιτεκτονικές μελέτες εκπονούνται και υπογράφονται αποκλειστικά από αρχιτέκτονες μηχανικούς και οι στατικές μελέτες από τους αρμόδιους πολιτικούς μηχανικούς…». Με λίγα λόγια, ο υφυπουργός, προσπάθησε και πέτυχε, με καθαρά συντεχνιακά κριτήρια, να περάσει μία διάταξη μέσα σε ένα νόμο (ο οποίος έχει τελείως διαφορετικό σκοπό) η οποία απονέμει αποκλειστικά επαγγελματικά δικαιώματα στους συναδέλφους του.
Κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου στη βουλή, το άρθρο 8 προκάλεσε αρκετές αντιδράσεις από βουλευτές, όλων σχεδόν των κομμάτων, «αναγκάζοντας» τον υφυπουργό να δεσμευτεί για την τροποποίησή του στο άμεσο μέλλον. Πράγματι, το περασμένο Ιανουάριο, κατέθεσε τροπολογία η οποία άλλαζε εν μέρει το άρθρο 8, χωρίς φυσικά και πάλι να γίνεται καμία μνεία για την ειδικότητά μας. Το αστείο είναι ότι και η τροπολογία προκάλεσε αντιδράσεις με αποτέλεσμα να αποσυρθεί. Μάλιστα, υπήρξαν φορείς των μηχανικών ΤΕΙ που πανηγύρισαν για την απόσυρσή της χωρίς να ομολογούν ότι το άρθρο 8 παρέμεινε ως είχε στην αρχή.
Τι σημαίνει αυτό για εμάς; Άμεσα τίποτα. Γιατί όσο δεν έχουμε επαγγελματικά δικαιώματα, τι να συζητάμε. Και όμως η διάταξη αυτή, καταργεί εκ των προτέρων μία βασική επαγγελματική δραστηριότητά μας, η οποία έχει προταθεί από το Συμβούλιο Ανώτατης Τεχνολογικής Εκπαίδευσης. Συγκεκριμένα το ΣΑΤΕ έχει προτείνει ότι μεταξύ άλλων οι απόφοιτοί μας θα πρέπει να έχουν δικαίωμα :
«…ε. Στη σύνταξη μελετών, την επίβλεψη και την εφαρμογή ανακαίνισης, αναπαλαίωσης και αποκατάστασης ιστορικών, διατηρητέων, παραδοσιακών, παλαιών και λαϊκότροπων κτιρίων, οικισμών και συνόλων...»
Με το άρθρο 8 του Ν4030/11, οι παραπάνω επαγγελματικές δραστηριότητες ουσιαστικά καταργούνται, πριν καν μας απονεμηθούν.
Και το ακόμη πιο τραγελαφικό είναι ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣΤΕ) ενέκρινε (από νομικής άποψης) το συγκεκριμένο νόμο, αγνοώντας ότι ο Υπουργός Περιβάλλοντος, δεν έχει καμία αρμοδιότητα να απονέμει επαγγελματικά δικαιώματα σε απόφοιτους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Την αποκλειστική αυτή αρμοδιότητα έχει μόνο το Υπουργείο Παιδείας.
Ο ΣΥΜΑΑΚ, παρ’ όλο που βρίσκεται υπό σύσταση και ουσιαστικά δεν έχει κανένα δικαίωμα και καμία νομική αναγνώριση, συνέταξε επιστολή διαμαρτυρίας προς τον υφυπουργό Περιβάλλοντος, Νικόλαο Σηφουνάκη και τον προϊστάμενό του, υπουργό, Γεώργιο Παπακωνσταντίνου, χωρίς φυσικά μέχρι σήμερα να έχουμε λάβει οποιαδήποτε απάντηση. Εφόσον ολοκληρωθεί η σύσταση του συλλόγου μας, θα μπορεί αυτός να στραφεί νομικά, κατά του άρθρου 8, στο ΣΤΕ, ζητώντας τη κατάργησή του, χωρίς φυσικά να υπάρχει, εκ των προτέρων, εγγυημένο αποτέλεσμα.
Την ίδια στιγμή που συμβαίνουν όλα τα παραπάνω, η υπόθεση της επαγγελματικής αναγνώρισης των πτυχιούχων μας, έχει παγώσει (αν είχε ζεσταθεί ποτέ δηλαδή). Το ΣΤΕ έχει απορρίψει από το καλοκαίρι τα σχέδια Π.Δ. που είχε στείλει ο πρώην υφυπουργός, Ιωάννης Πανάρετος, με την αιτιολογία ότι δεν έχει συσταθεί ακόμη το διευρυμένο ΤΕΕ (βλέπετε αυτά το ΣΤΕ, τα πιάνει στον αέρα…). Από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα, δεν υπήρξε καμία εξέλιξη όσον αφορά τη διεύρυνση του ΤΕΕ, το οποίο δείχνει να μένει αλώβητο από το πολυδιαφημισμένο σπάσιμο των συντεχνιών. Οπότε τα σχέδια Π.Δ. παραμένουν στα συρτάρια του υπουργείου παιδείας, χωρίς κανείς (πολιτικοί, πρόεδροι ΤΕΙ, επαγγελματικοί φορείς κλπ) να ασχολούνται με το θέμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου